ستارهٔ اصلی: خورشید یک ستارهٔ نوع G (کوتولهٔ زرد) است که در مرحلهٔ رشتهٔ اصلی قرار دارد. جرم و اندازه: جرم آن حدود ۳۳۰٬۰۰۰ برابر زمین و قطرش ۱۰۹ برابر قطر زمین است. انرژی: از طریق همجوشی هسته‌ای در هسته، هیدروژن به هلیوم تبدیل می‌شود و انرژی عظیمی آزاد می‌گردد. نقش گرانشی: خورشید با نیروی گرانش خود مدار همهٔ اجرام منظومه را تنظیم می‌کند و ساختار پایدار منظومهٔ شمسی را ممکن می‌سازد.

جایگاه: در مرکز منظومهٔ شمسی قرار دارد و زمین در فاصلهٔ حدود ۱۵۰ میلیون کیلومتری آن می‌چرخد. اندازه: قطر خورشید حدود ۱٬۳۹۲٬۰۰۰ کیلومتر است؛ یعنی ۱۰۹ برابر قطر زمین. جرم: جرم خورشید تقریباً ۳۳۰ هزار برابر جرم زمین است و ۹۹٫۸۶٪ کل جرم منظومهٔ شمسی را تشکیل می‌دهد. ترکیب شیمیایی: حدود ۷۵٪ جرم خورشید از هیدروژن و ۲۵٪ از هلیوم تشکیل شده است. عناصر دیگر مانند اکسیژن، کربن، نئون و آهن سهم بسیار کمی دارند. دمای خورشید: سطح (فتوسفیر): حدود ۵٬۷۷۳ کلوین (نزدیک به ۵٬۵۰۰ درجه سانتی‌گراد) هسته: حدود ۱۵ میلیون کلوین تاج خورشیدی: تا ۵ میلیون کلوین انرژی: خورشید در هر ثانیه حدود 3.846 × 10 26 وات انرژی آزاد می‌کند که از طریق واکنش‌های همجوشی هسته‌ای (تبدیل هیدروژن به هلیوم) تأمین می‌شود.